Jak leczyć łuszczycę?
Czy w leczeniu łuszczycy Dermasis wystarczy? Raczej nie, a w wielu przypadkach zdecydowanie nie. Dermasis usuwa łuski, oddziałuje miejscowo na skórę, natomiast w wielu postaciach łuszczycy wskazany jest zmasowany atak - leczenie ogólnoustrojowe, często łączone również z naświetlaniem. Poza tym zawsze wtedy gdy tradycyjna farmakoterapia i naświetlania nie są w stanie sobie z łuszczycą poradzić stosuje się terapie biologiczne, a wiele osób sięga po metody alternatywne tj. kąpiele w solance i dziegciach oraz terapię "klimatyczną".
Wykorzystywane są w uciążliwych i zaawansowanych postaciach łuszczycy, a leczenie opiera się na przyjmowaniu zmodyfikowanych, biologicznie czynnych białek w postaci preparatów aplikowanych poprzez iniekcje bądź w formie kroplówek. Preparaty takie jak Efalizumab ukierunkowują układ odpornościowy pacjenta na walkę z tą właśnie przypadłością. Terapia wymaga dyscypliny, bo zastrzyki i kroplówki podawane są w szpitalach bądź gabinetach zabiegowych.
Tradycyjne metody z wykorzystaniem naświetlań UVA i UVB wzbogacono obecnie o fotochemioterapię z użyciem psolarenów (PUVA) lub psolarenów wraz z retinoidami (pochodnymi witaminy A, mowa wtedy o re-PUVA). Leczenie łuszczycy światłem i chemią odbywa się pod ścisłą kontrolą lekarza, zresztą nie zawsze jest wskazane z uwagi na fakt, że część osób dotkniętych łuszczycą wykazuje nadmierną wrażliwość na promienie słoneczne (jak wiadomo łuszczyca jest na tyle kapryśna, że pod wpływem zbyt dużego nasłonecznienia może się nawet nasilić), poza tym przeciwwskazaniem są poważne choroby ogólnoustrojowe takie jak choroby układu sercowo - naczyniowego.
W bardzo ciężkich stanach łuszczycowych wykorzystuje się też metodę o nazwie fotofereza. Polega ona na naświetlaniu odseparowanych limfocytów. Wykorzystuje się do tego promieniowanie UVA łącznie z psolarenami.
W leczeniu ogólnoustrojowym wykorzystywane są leki takie jak metotreksat, retinoidy (często w połączeniu z naświetlaniami) i cyklosporyna, jednak stosując leki musimy liczyć się z możliwością wystąpienia skutków ubocznych.
W przypadku metotreksatu pojawiają się nudności i wysypki. Lek źle wpływa na wątrobę. Przeciwwskazaniem jest ciąża, a wskazaniem bardzo ciężka postać łuszczycy. Metotreksat powstrzymuje proces replikacji komórek, a jego działanie skupia się na układzie immunologicznych. Nie muszę chyba dodawać, że lek można stosować pozostając jednocześnie pod ścisłą kontrolą lekarza.
Cyklosporyna z kolei może uszkodzić nerki (choć to zdarza się stosunkowo rzadko) natomiast z większym prawdopodobieństwem spowoduje nadciśnienie. To również jeden z tych leków, które wykorzystuje się w ostateczności.
Retinoidy są pochodnymi witaminy A, chętnie sięga się po nie w leczeniu łuszczycy pospolitej, przeciwwskazaniem jest ciąża i karmienie piersią. W trakcie terapii retinoidami niewskazane jest dostarczanie organizmowi witaminy A w innej postaci (tj. np. stosowanie suplementów witaminowych).
W miejscowym leczeniu łuszczycy pospolitej sięga się głównie po maści salicylowe, solankowe i dziegciowe (czasami steroidowe). Dermasis opiera się na kwasie salicylowym, jest więc maścią salicylową, ale poza tym zawiera inne, nie mniej istotne dla naszej skóry składniki.
Zasada działania kremu jest prosta: kwas salicylowy ma zahamować proces replikacji komórek, podczas gdy pozostałe substancje mają działanie regenerujące, nawilżające i natłuszczające. W efekcie łuszczycowe łuski znikają, a skóra przybiera swój normalny, zdrowy wygląd.
Olej palmowy i olejek z drzewa herbacianego, zawarte w Dermasis, wzajemnie się uzupełniają. PIerwszy ma działanie przeciwzapalne, przeciwobrzękowe i regeneracyjne, natomiast drugi działa przeciwgrzybiczo i bakteriobójczo przyspieszając jednocześnie gojenie się ran powstających na skórze. Wydawałoby się, że to zbędne dodatki, ale tak nie jest, bo w łuszczycy pojawiają się nie tylko łuski: zmiany na skórze są poważnym zagrożeniem i otwierają drogę dla drobnoustrojów, które normalnej, zdrowej skórze nie są w stanie zaszkodzić.
Poza tym olejki natłuszczają, dzięki czemu skóra staje się elastyczniejsza.
Składnikiem głęboko nawilżającym jest octan witaminy E, który jest jednocześnie doskonałym przeciwutleniaczem.
Największą zaletą Dermasis jest to, że krem nie wywołuje reakcji alergicznych, bazuje na składnikach naturalnych, a jego receptura została dobrana tak, by wykazywał jak najszersze spektrum działania leczniczo - pielęgnacyjnego. To ważne, bo dzięki temu Dermasis nie powoduje typowych dla leków podrażnień.
Jak już wspomniałam Dermasis nie zawsze wystarczy, ale tak czy inaczej pozostaje doskonałym lekiem na łuszczycę pospolitą pojawiającą się w zdecydowanej większości przypadków.
Terapie biologiczne
Wykorzystywane są w uciążliwych i zaawansowanych postaciach łuszczycy, a leczenie opiera się na przyjmowaniu zmodyfikowanych, biologicznie czynnych białek w postaci preparatów aplikowanych poprzez iniekcje bądź w formie kroplówek. Preparaty takie jak Efalizumab ukierunkowują układ odpornościowy pacjenta na walkę z tą właśnie przypadłością. Terapia wymaga dyscypliny, bo zastrzyki i kroplówki podawane są w szpitalach bądź gabinetach zabiegowych.
Naświetlania w leczeniu łuszczycy
Tradycyjne metody z wykorzystaniem naświetlań UVA i UVB wzbogacono obecnie o fotochemioterapię z użyciem psolarenów (PUVA) lub psolarenów wraz z retinoidami (pochodnymi witaminy A, mowa wtedy o re-PUVA). Leczenie łuszczycy światłem i chemią odbywa się pod ścisłą kontrolą lekarza, zresztą nie zawsze jest wskazane z uwagi na fakt, że część osób dotkniętych łuszczycą wykazuje nadmierną wrażliwość na promienie słoneczne (jak wiadomo łuszczyca jest na tyle kapryśna, że pod wpływem zbyt dużego nasłonecznienia może się nawet nasilić), poza tym przeciwwskazaniem są poważne choroby ogólnoustrojowe takie jak choroby układu sercowo - naczyniowego.
W bardzo ciężkich stanach łuszczycowych wykorzystuje się też metodę o nazwie fotofereza. Polega ona na naświetlaniu odseparowanych limfocytów. Wykorzystuje się do tego promieniowanie UVA łącznie z psolarenami.
Leki na łuszczycę
W leczeniu ogólnoustrojowym wykorzystywane są leki takie jak metotreksat, retinoidy (często w połączeniu z naświetlaniami) i cyklosporyna, jednak stosując leki musimy liczyć się z możliwością wystąpienia skutków ubocznych.
W przypadku metotreksatu pojawiają się nudności i wysypki. Lek źle wpływa na wątrobę. Przeciwwskazaniem jest ciąża, a wskazaniem bardzo ciężka postać łuszczycy. Metotreksat powstrzymuje proces replikacji komórek, a jego działanie skupia się na układzie immunologicznych. Nie muszę chyba dodawać, że lek można stosować pozostając jednocześnie pod ścisłą kontrolą lekarza.
Cyklosporyna z kolei może uszkodzić nerki (choć to zdarza się stosunkowo rzadko) natomiast z większym prawdopodobieństwem spowoduje nadciśnienie. To również jeden z tych leków, które wykorzystuje się w ostateczności.
Retinoidy są pochodnymi witaminy A, chętnie sięga się po nie w leczeniu łuszczycy pospolitej, przeciwwskazaniem jest ciąża i karmienie piersią. W trakcie terapii retinoidami niewskazane jest dostarczanie organizmowi witaminy A w innej postaci (tj. np. stosowanie suplementów witaminowych).
Kremy i maści na przykładzie Dermasis
W miejscowym leczeniu łuszczycy pospolitej sięga się głównie po maści salicylowe, solankowe i dziegciowe (czasami steroidowe). Dermasis opiera się na kwasie salicylowym, jest więc maścią salicylową, ale poza tym zawiera inne, nie mniej istotne dla naszej skóry składniki.
Zasada działania kremu jest prosta: kwas salicylowy ma zahamować proces replikacji komórek, podczas gdy pozostałe substancje mają działanie regenerujące, nawilżające i natłuszczające. W efekcie łuszczycowe łuski znikają, a skóra przybiera swój normalny, zdrowy wygląd.
Olej palmowy i olejek z drzewa herbacianego, zawarte w Dermasis, wzajemnie się uzupełniają. PIerwszy ma działanie przeciwzapalne, przeciwobrzękowe i regeneracyjne, natomiast drugi działa przeciwgrzybiczo i bakteriobójczo przyspieszając jednocześnie gojenie się ran powstających na skórze. Wydawałoby się, że to zbędne dodatki, ale tak nie jest, bo w łuszczycy pojawiają się nie tylko łuski: zmiany na skórze są poważnym zagrożeniem i otwierają drogę dla drobnoustrojów, które normalnej, zdrowej skórze nie są w stanie zaszkodzić.
Poza tym olejki natłuszczają, dzięki czemu skóra staje się elastyczniejsza.
Składnikiem głęboko nawilżającym jest octan witaminy E, który jest jednocześnie doskonałym przeciwutleniaczem.
Największą zaletą Dermasis jest to, że krem nie wywołuje reakcji alergicznych, bazuje na składnikach naturalnych, a jego receptura została dobrana tak, by wykazywał jak najszersze spektrum działania leczniczo - pielęgnacyjnego. To ważne, bo dzięki temu Dermasis nie powoduje typowych dla leków podrażnień.
Jak już wspomniałam Dermasis nie zawsze wystarczy, ale tak czy inaczej pozostaje doskonałym lekiem na łuszczycę pospolitą pojawiającą się w zdecydowanej większości przypadków.
Komentarze
Prześlij komentarz