Łuszczyca głowy jest w gruncie rzeczy tą samą chorobą co łuszczyca skóry. Dolegliwość ta może ulokować się niemal wszędzie na naszym ciele, a fakt iż zaatakuje właśnie owłosioną skórę głowy nie oznacza, że cierpimy na jakąś szczególną odmianę łuszczycy. To wciąż ta sama choroba.
Łuszczyca jest chorobą, na którą cierpi mniej więcej 2 procent populacji (odsetek ten może być nieco różny w różnych krajach). Nie jest chorobą zaraźliwą, nie można jej wyleczyć ale z powodzeniem zalecza się ją w niektórych przypadkach. Z łuszczycą da się żyć, aczkolwiek wielu osobom choroba ta potrafi autentycznie uprzykrzyć życie. Jeśli chcemy jakoś sobie z nią poradzić musimy po prostu nauczyć się postępowania z chorobą - z chorą skórą, ale i z samym sobą, bo jak twierdzą znawcy tematu (i same osoby chore) i łuszczyca skóry i
łuszczyca głowy nasilają się wtedy, gdy w naszym życiu źle się dzieje, gdy stresujemy się lub podlegamy stresowi w pewnym sensie niezależnemu od nas.
Łuszczyca głowy - co to za choroba?
Dawno dawno temu łuszczycę traktowano podobnie do trądu, a osoby chore izolowano społecznie obawiając się, że osoby te mogą przenosić chorobę i zarażać nią. Dziś już wiadomo, że łuszczycą w żadnym, ale to żadnym wypadku nie można się zarazić. To choroba o charakterze autoimmunologicznym, a możliwość zachorowania na nią mamy zakodowaną w genach. Istnieje więc bardzo duże ryzyko, że
łuszczycę odziedziczymy po naszych przodkach choć to akurat (na szczęście chyba) też nigdy nie jest pewne. Może też zdarzyć się tak, że dziedzicząc geny łuszczycy nie zachorujemy na tę chorobę bo nic jej nie uaktywni - takim osobom należałoby jedynie pogratulować!
Bez zagłębiania się w detale medyczne spróbujmy prosto wyjaśnić na czym polega ta choroba. Łuszczyca głowy i łuszczyca skóry pojawiają się wtedy, gdy nasze ciało zbyt szybko zaczyna odbudowywać naskórek. Normalnie proces odbudowy naskórka (czy też raczej cały cykl związany z jego wymianą) trwa około czterech tygodni. Gdy mamy łuszczycę okres ten ulega skróceniu nawet do czterech dni. To dlatego u osób chorych na łuszczycę pojawiają się charakterystyczne łuski - to nic innego jak nadmiernie i zbyt szybko przyrastający naskórek. Łuszczyca rzadko pokrywa całe ciało - najczęściej pojawia się w postaci ognisk na różnych partiach skóry. Może pojawić się na głowie, w małżowinach usznych, na dłoniach czy stopach ale najczęściej jej ogniska znajdują się w okolicach stawów łokciowych i kolanowych - najprawdopodobniej dlatego, że te miejsca są bardzo narażone na otarcia np. ubraniem, a wszelkie tego typu czynniki są faktorami wywołującymi zmiany łuszczycowe u osób chorych. Wśród nich znajdują się też niektóre pokarmy, alkohol czy wreszcie drobne urazy, a nawet iniekcje. Paleta takich zagrożeń jest dość szeroka.
Leczenie łuszczycy
Łuszczyca głowy leczona jest podobnymi metodami co łuszczyca skóry. Najczęściej stosowane są różnego rodzaju maści, kremy i specjalne szampony o działaniu stabilizującym procesy przyrastania naskórka, chroniącym skórę i ułatwiającym usunięcie łuski. Czasem też stosuje się inne, bardziej zaawansowane metody leczenia. Ich dobór wymaga konsultacji z lekarzem.
Komentarze
Prześlij komentarz